Warunkiem prawidłowego funkcjonowania komina jest przede wszystkim jego szczelność. Bez odpowiedniego ciągu kominowego zaburzone zostaje właściwe odprowadzanie produktów spalania, a w przypadku wentylacji grawitacyjnej wymiana powietrza w budynku staje się niewystarczająca.
Najpopularniejszą spośród metod uszczelniania komina jest metoda obróbki komina z blachy. Do obróbki wykorzystuje się blachę płaską, tytanowo-cynkową lub miedzianą. Jest to metoda trwała i skuteczna, niezależnie od tego, czy dach pokryty jest gontem bitumicznym, blachodachówką, dachówką cementową czy ceramiczną. W metodzie tej wykonuje się obróbki z jednego lub dwóch kawałków blachy, a następnie wprowadza się je w wykonane po obrysie komina nacięcie. W dalszej kolejności wykonuje się uszczelnienia połączeń pomiędzy blachą a ścianami komina. Do uszczelnienia najlepiej jest użyć specjalistycznego silikonu dekarskiego.
Innym sposobem uszczelniania komina murowanego jest szlamowanie. Metoda ta polega na powlekaniu wnętrz przewodów kominowych przy użyciu specjalnych zapraw bądź mas uszczelniających. Często używaną do szlamowania masą jest masa SKD, którą nanosi się na nieszczelności za pomocą specjalnych urządzeń. Jest ona odporna na wysokie temperatury i na ścieranie. Dużym atutem szlamowania jest krótki czas wykonania, dość niska cena, a także brak niedogodności dla mieszkańców obiektu. Jest to jednak rozwiązanie dość prowizoryczne. Nie zapewni ono całkowitego wyeliminowania nieszczelności, które mogą szybko pojawić się na nowo. Jeżeli będziemy w stanie zlokalizować nieszczelności, możemy usunąć je skuwając tynk i uzupełniając ubytki zaprawy z zewnątrz.
Kolejną metodą jest metoda frezowania. Ma ona zastosowanie w przypadkach nieszczelności komina wewnątrz budynku, gdy dym dostaje się do pomieszczeń. Frezowanie sprawdza się również, kiedy komin ma zbyt małą średnicę. Pozwala ono powiększyć wnętrze komina, dzięki czemu ułatwiony zostaje przepływ spalin.
Najtrwalszą z metod jest z pewnością montaż stalowego wkładu kominowego. Stal musi być żaroodporna. Tego typu wkłady wsuwane są od góry, a stary komin staje się ich obudową. Ich przekrój jest prostokątny lub okrągły, dzięki czemu dostosowują się do kanału dymowego.
W przypadku montażu wkładu stalowego nie da się jednak uniknąć zwężenia kanału dymowego. Kiedy okaże się on być zbyt wąski, będziemy musieli zainstalować nowy komin.
